Samen een colaatje drinken op het terras zonder dat er iemand van de zorg meegaat èn zonder tegen een dichte deur te stuiten. Dat is toch genieten! Hoe dan?
We willen dat de cliënt zich vrij en veilig voelt in zijn woonomgeving. Wij kennen de cliënt en kijken van daaruit naar mogelijkheden. En bij onmogelijkheden zoeken we naar alternatieven om het zo goed mogelijk aan te laten sluiten bij de wens én het vermogen van de cliënt. Nu de deuren in principe open zijn, bespreken én onderzoeken we per cliënt wat de persoonlijke cirkel omvat; dat wat de cliënt doet, waar hij graag komt of heen beweegt. Daarop bespreken we welke technologie, begeleiding of hulpmiddelen gebruikt worden zodat de persoonlijke cirkel behouden blijft.
We richten ook leefcirkels in; verschillende zones die door (ICT-)technologie zijn beperkt of toegankelijk gemaakt. Hierbij draagt de cliënt een tag, die zijn bewegingsruimte ‘op maat’ inregelt. Sommige deuren gaan open, andere blijven gesloten. Afhankelijk van de situatie op locatie, wordt het aantal leefcirkels (zones) bepaald en ingericht. IElke locatie heeft een plattegrond waarin de gehele woon- en leefomgeving is opgenomen. Per ruimte is aangegeven tot welke leefcirkel de ruimte behoort.
Op een aantal locaties is het open deuren beleid al in gang gezet en de overige locaties volgen de komende maanden. In Myosotis zagen we een mooi samenspel tussen naasten en verschillende medewerkers. Een intensief proces wat weerstand opriep. Weerstand door onbegrip, onzekerheid en angst. Maar ook: verwachting, nieuwsgierigheid, opluchting, blijheid. Dat vraagt om geduld, afstemming, respect, begrip en vooral vertrouwen. En dat laatste is het meest lastig. Fijn om te weten dat dit open deuren beleid breed wordt gedragen en gesteund.
We willen graag monitoren wat er gebeurt wanneer de bewoners zich door de deur begeven, wat is hun natuurlijke ‘loop’. Moeten we nog aanpassingen doen? Staat het meubilair buiten goed, zijn er nog onveilige situaties die wij niet in beeld hadden? Maar ook, werkt het systeem voldoende? Wat zien we bij de deuren gebeuren waar we nog invloed op (kunnen) hebben? Daarom zijn er tijdens de eerste periode observatoren aanwezig, zodat we dit alles in beeld krijgen en acties kunnen uitzetten. Daarnaast zijn er diverse evaluaties gepland met naasten, teams en verschillende disciplines om van alle kanten situaties te belichten, ervaringen te delen en steeds weer met elkaar af te stemmen.
De leefcirkels en het open deuren beleid is mede mogelijk door de inzet van zorgtechnologie.
