Potjes nagellak - in alle kleuren van de regenboog - staan op tafel. Een gerimpelde hand wordt verwachtingsvol uitgestoken. Dit is haar moment.
Drie jaar geleden startte Lorraine (29) als vrijwilliger in Nieuwe Haven in Zwolle. Elke donderdagmiddag lakt zij de nagels van dames die dat willen. Soms knipt ze de nagels van een man.
Waarom ben jij vrijwilligerswerk gaan doen in Nieuwe Haven?
"Met behulp van het UWV zocht ik een plek om werkervaring op te doen. Door gewrichtsreuma zat ik twee jaar in de ziektewet. Bij Nieuwe Haven startte ik om uit te zoeken wat ik weer kan doen. Hoe lang kan ik werken? Welk werk houd ik vol? Wat is mogelijk met mijn reuma? Ik leer mijn lichaam kennen. Om mijn grenzen aan te geven. Ik moet uren en dagen opbouwen. Werken. Omdat ik ergens wil werken waar ik iets bijdraag, koos ik voor Nieuwe Haven. In de zorg. Vanuit hier werk ik toe naar een betaalde baan. "
‘Wat wil jij zelf doen?’ Was de eerste vraag die Hermien (vrijwilligerscoördinator red.) mij stelde. Ik mocht kiezen! Echt kiezen wat ik wilde doen. Ik ben gestart met knutselen, tekenen of puzzelen. Dat was in een groep met acht tot tien mannen en vrouwen. Aan de ene tafel verfde men, aan de andere tafel werd getekend of gebreid. Per tafel was er dan vaak een vrijwilliger bij.
Later heb ik het nagels lakken voorgesteld. Dat is echt een hobby van me, die activiteit past goed bij mij. Dat doe ik elke donderdagmiddag, een of twee uur. Een aantal dames wil alleen een kleurtje en voor de rest geen poespas. Andere dames willen figuurtjes, of met stempels, dat kan ook. Elke dame behandel ik zo'n tien tot dertig minuten. En diegenen die dat willen geef ik ook nog een lekkere handmassage."
Wat wil je zeggen tegen mensen die vrijwilligerswerk overwegen?
"Veel bewoners in een woonzorglocatie kunnen niet ‘even’ naar de winkel, of ‘even’ naar het terras. Een aantal mensen is slecht ter been, kortademig, die kunnen niet zelfstandig weg. Ze zijn vooral veel thuis. Op zichzelf. Doordat bewoners vrijwilligers om zich heen hebben, voelen ze zich minder alleen. Even een praatje. Even een babbeltje. Soms wil iemand liever niks zeggen, dat is ook goed.
In het nieuws hoor je dat veel dat ouderen zich alleen voelen. Het helpt enorm dat mensen een kop koffie of thee schenken. Even vragen of het goed met ze gaat. Wat ik altijd merk als ik daar ben, is dat er altijd iemand is die wat wil vertellen. Dan moet er wel iemand zijn. Laatst sprak ik een dame die weer oma was geworden. Of ik hoor verhalen over iemands man, toen die nog leefde. Je leert de bewoners echt kennen en de bewoners jou ook. Ze zijn altijd erg blij als je er bent. Dat merk je. Dat geeft een heel warm gevoel."
Wat denk jij, is vrijwilligerswerk in de ouderenzorg iets voor jou?
Elk jaar starten mensen met vrijwilligerswerk bij IJsselheem. Ze zijn zo belangrijk voor de sfeer in onze woonzorglocaties! Lorraine is zo'n goeierd. We maakten ook portretten van Marian, Henk en Marjolein. Is vrijwilligerswerk in de ouderenzorg ook iets voor jou?
Lees hier meer over vrijwilligerswerk bij IJsselheem >>
Meld je ook aan als vrijwilliger
- Vrijwilligerswerk in de ouderenzorg, wat doe je dan?
- Overweeg je vrijwilligerswerk in de ouderenzorg? Lees dit dan even...