Vrijwilligster Lorraine houdt potjes nagellak op voor cliënt

Ik wilde re-integreren naar een betaalde baan.

Lorainne (28)

Potjes nagellak - in alle kleuren van de regenboog - staan op tafel. Een gerimpelde hand wordt verwachtingsvol uitgestoken. Dit is haar moment.

Drie jaar geleden startte Lorraine (29) als vrijwilliger in Nieuwe Haven in Zwolle. Elke donderdagmiddag lakte zij de nagels van dames die dat willen. Soms knipte ze de nagels van een man. Inmiddels is ze gere-integreerd naar een betaalde baan.

Waarom ben jij vrijwilligerswerk gaan doen in Nieuwe Haven? 

"Met behulp van het UWV zocht ik een plek om werkervaring op te doen. Door gewrichtsreuma zat ik twee jaar in de ziektewet. Bij Nieuwe Haven startte ik om uit te zoeken wat ik weer kan doen. Hoe lang kan ik werken? Welk werk houd ik vol? Wat is mogelijk met mijn reuma? Ik leerde mijn lichaam kennen. Mijn grenzen aan te geven. Ik moest uren en dagen opbouwen. Werken. Omdat ik ergens wil werken waar ik iets bijdraag, koos ik voor Nieuwe Haven. In de zorg. Vanuit hier werk ik toe naar een betaalde baan."  
 
‘Wat wil jij zelf doen?’ Was de eerste vraag die Hermien (vrijwilligerscoördinator red.) mij stelde. Ik mocht kiezen! Echt kiezen wat ik wilde doen. Ik ben gestart met knutselen, tekenen of puzzelen. Dat was in een groep met acht tot tien mannen en vrouwen. Aan de ene tafel verfde men, aan de andere tafel werd getekend of gebreid. Per tafel was er dan vaak een vrijwilliger bij.  

Later heb ik het nagels lakken voorgesteld. Dat is echt een hobby van me, die activiteit past goed bij mij. Dat deed ik elke donderdagmiddag, een of twee uur. Een aantal dames wilde alleen een kleurtje en voor de rest geen poespas. Andere dames wilden figuurtjes, of met stempels, dat kan ook. Elke dame behandelde ik zo'n tien tot dertig minuten. En diegenen die dat wilden gaf ik ook nog een lekkere handmassage." 

Lorraine houdt verschillende kleuren nagellak omhoog

Wat wil je zeggen tegen mensen die vrijwilligerswerk overwegen? 

"Veel cliënten in een woonzorglocatie kunnen niet ‘even’ naar de winkel, of ‘even’ naar het terras. Een aantal mensen is slecht ter been, kortademig, die kunnen niet zelfstandig weg. Ze zijn vooral veel thuis. Op zichzelf. Doordat bewoners vrijwilligers om zich heen hebben, voelen ze zich minder alleen. Even een praatje. Even een babbeltje. Soms wil iemand liever niks zeggen, dat is ook goed. 
 
In het nieuws hoor je dat veel dat ouderen zich alleen voelen. Het helpt enorm dat mensen een kop koffie of thee schenken. Even vragen of het goed met ze gaat. Wat ik altijd merkte als ik daar was, is dat er altijd iemand is die wat wil vertellen. Dan moet er wel iemand zijn. Je leert de cliënten echt kennen en de zij jou ook. Ze zijn altijd erg blij als je er bent. Dat merk je. Dat geeft een heel warm gevoel."

Lorraine lakt nagels
 

Wat denk jij, is vrijwilligerswerk in de ouderenzorg iets voor jou?  

Elk jaar starten mensen met vrijwilligerswerk bij IJsselheem. Ze zijn zo belangrijk voor de sfeer in onze woonzorglocaties! Lorraine is zo'n goeierd. We maakten ook portretten van Marian, Henk en Marjolein. Is vrijwilligerswerk in de ouderenzorg ook iets voor jou?

Lees hier meer over vrijwilligerswerk bij IJsselheem >>


Meld je ook aan als vrijwilliger 

 

Deel deze pagina